|
2020: Burza (TR Warszawa) - transmisja
tytu³ oryginalny:
2020: Burza (2020: The Tempest)
re¿yseria: Grzegorz Jarzyna
czas trwania:
255 min. |
To prosta historia: kobieta lub mê¿czyzna wysoko postawiona/y (lub nie), zostaje zmuszona/y do zrezygnowania ze swojej pozycji, w³adzy, z miasta i z kraju, w którym mieszka³/a. Wraz z synem/córk± ucieka na wyspê. Spêdza tam dwana¶cie lat. Przypadek (lub burza) sprawia, ¿e na tê sam± wyspê trafiaj± (lub nie) osoby z jej/jego dawnego otoczenia. Ci, którym zawdziêcza (lub nie) ¿ycie, i ci, którzy doprowadzili (b±d¼ nie) do jej/jego upadku.
Profesor Tadeusz S³awek w ksi±¿ce "NICowanie ¶wiata. Zdania z Szekspira" pisze, ¿e aby podj±æ próbê "pomy¶lenia cz³owieka" trzeba wyci±gn±æ go z miejsca zwyczajowo mu przypisanego i przenie¶æ go zupe³nie gdzie indziej. W ten sposób pytania stawia i Shakespeare: ponawia akt wygnania: wygnanie z raju, wygnanie z miasta (Burza), wygnanie z ¿ycia, wygnanie z rodziny (Król Lear), wygnanie z pañstwa (Koriolan). Bez sytuacji "bycia wygnanym" nie mo¿na ju¿ my¶leæ cz³owieka.
Co oznacza dzisiaj: "na nowo pomy¶leæ cz³owieka", skoro jedynymi dostêpnymi do tego instrumentami s± narzêdzia, które cz³owiek w swojej niedoskona³o¶ci sam stworzy³, polegaj±c na wiedzy i wyobra¼ni - obydwu czerpi±cych swoje ¼ród³o w najbardziej niedoskona³ym z narzêdzi: pamiêci ludzkiej?
Czy perspektywa ludzka jest jedyn± mo¿liw±?
| The story is quite simple: a high (or not so high) profile female or male is forced to quit her / his position, power, city and country where she / he lives. Together with a son / daughter they flee to an island. They will live there for over twelve years. By chance (or as a result of a storm) a group of her/his old acquaintances end up (or not) on the same island. People, who have saved (or not) her/his life and those, who have engineered (or not) her/his downfall.
Professor Tadeusz S³awek in his book “NICowanie ¶wiata. Zdania z Szekspira” [“Turning the World Inside OUT. The Phrases from Shakespeare“] writes that in an attempt to “think a human” one has to extract a person from his/her customarily assigned place and transfer him/her to a totally different place. This is also how William Shakespeare poses his questions; he repeats the act of expulsion: expulsion from paradise, expulsion from a city (“The Tempest”), expulsion from life, expulsion from a family (“King Lear”), expulsion from a country (“Coriolanus”). Without the circumstances of “being exiled”, one cannot “think a human”.
What does “to think a human anew” mean nowadays, when the only available tools to carry out this process are instruments created by humans in all their imperfection, based on knowledge and imagination – both having its source in the most imperfect instrument: human memory?
Is human perspective the only possible one?
Pokaz w ramach: TR Warszawa: 2020 Burza - transmisja spektaklu (MOS)
ZWIASTUN:
